معنی طپانچه خوردن در لغت نامه دهخدا

سیلی خوردن. چک خوردن. طپنچه خوردن. لطمه خوردن. زخم با کف دست خوردن.، - طپانچه از روزگار خوردن، رنج و تعب کشیدن. رجوع به مجموعۀ مترادفات ص 181 شود

معنی طپانچه خوردن در فرهنگ لغت هوشیار

نادرست نویسی توانچه خوردن سیلی خوردن کاج خوردن سیلی خوردن لطمه خوردن، یا طپانچه خوردن از (دست) روزگار. مصیبت دیدن رنج و تعب کشیدن

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(مُ قَ / قِ بَ / بِ)

سیلی خوردن. لطمه خوردن. رجوع به طپانچه خوردن شود

(خوَدْ / خُدْ سِ کَ دَ)

سیلی زدن، مجازاً پیکار و زد و خورد کردن:
روبه که کند طپانچه با شیر
دانی که به دست کیست شمشیر.
نظامی

(طَ چَ / چِ خوَ / خُ)

طپانچه خوردن:
چو از نان طبلی تهی شد تنم
چو طبل از طپانچه خوری نشکنم.
نظامی

عمل طپانچه خوردن

سیلی زدن، پیکار و زد و خورد کردن